Το δέντρο είναι από τα βασικά σύμβολα στις παραδόσεις πολλών λαών. Σε πιο πρωτόγονες εποχές, του δόθηκαν σπουδαίες ιδιότητες όπως Δέντρο της ζωής, Δέντρο της γνώσης, Δέντρο του καλού και του κακού, Δέντρο του θανάτου. Πολύ λαοί, επιλέγουν ένα είδος δέντρου για να συμβολίσει όλες αυτές τις γενικές ιδιότητες κατά τρόπο μοναδικό. Το δέντρο συμβολίζει, κατά μία ευρεία έννοια τη ζωή στο άπειρο, την ανάπτυξη, τη διάδοση, την αναπαραγωγή και την ανανέωση της. Πιστεύεται ότι τα δέντρα έχουν πολλές «ειδικές δυνάμεις». Τα δέντρα επίσης παρείχαν τροφή, ζεστασιά και καταφύγιο στον άνθρωπο μέσα στα χρόνια και ίσως γι’ αυτό έφτασαν να συμβολίζουν τη ζωή στο διηνεκές και την αθανασία. Το δέντρο, με τις ρίζες του μέσα στη γη και τα κλαδιά του υψωμένα προς τον ουρανό, εκφράζει τη σχέση ανάμεσα στους «τρεις κόσμους»: τον κάτω (Κόλαση), τον επάνω (Γη) και τον ουρανό (Παράδεισο). Στο δέντρο αποδίδεται το νόημα του άξονα που ενώνει τους διαφόρους κόσμους και σύμφωνα με τις πεποιθήσεις πολλών λαών, οι Θεοί από τον ουρανό επικοινωνούσαν με τον άνθρωπο μέσω του Δέντρου της ζωής.«Το ΔΕΝΤΡΟ της ζωής, της γνώσεως του καλού και του κακού ευρίσκετο εν μέσω του Παραδείσου». Το Δέντρο της γνώσης όπως πίστευαν, ήταν κρυμμένο και δε φαινόταν μέχρι τη στιγμή που ο Αδάμ έγινε κτήτορας της αντίληψης του καλού και του κακού, δηλαδή της Γνώσης. Το Δέντρο της ζωής απονέμει την αθανασία, αλλά δεν είναι εύκολο να φτάσει κανείς σε αυτό. Είναι κρυμμένο, ή φυλάγεται από δράκοντες, όπως τα χρυσά μήλα του «Κήπου των Εσπερίδων». Επίσης ο συμβολισμός των δύο δέντρων εμφανίζεται συχνά. Στην Ανατολική είσοδο του Παραδείσου των Βαβυλωνίων υπήρχαν δύο δέντρα: της αλήθειας και της ζωής. Παραλληλισμοί ανάμεσα σε θεούς και δέντρα είναι πολύ κοινό στις μυθολογίες, ο Δίας παραλληλίζεται με τη δρυ και ο Απόλλωνας με τη δάφνη. Η Τούγια από την οικογένεια των κωνοφόρων δέντρων , το οποίο, μοιάζει με το κυπαρίσσι, είναι ένα σύμβολο που εμφανίζεται συχνά υπό διάφορες μορφές στην τέχνη των ανατολικών λαών.
Για τους Πέρσες είναι σύμβολο της αλήθειας, της νεότητας και της ελευθερίας. Σε πολλές ζωγραφιές τους οι Ζωροάστρες απεικονίζουν επίσης ένα μεγάλο κυπαρίσσι ή την τούγιαανάμεσα σε δυο αντιμέτωπαμυθικά όντα. Ένα μοτίβο που πέρασε στους Άραβες και μετά στους Βυζαντινούς .
Η σημασία του Δέντρου της ζωής μπορεί να ερμηνευτεί με πολλούς διαφορετικούς τρόπους. Δεν υπάρχει όμως κάποιος συμβολισμός πιο χαρακτηριστικός για το Δέντρο της ζωής απ’ αυτόν της ισορροπίας και της αρμονίας, αποτέλεσμα πολλών διαφορετικών αντίρροπων δυνάμεων που λειτουργούν στο σύμπαν και παρατηρούνται στη φύση. Σαν αποτέλεσμα αυτών των λειτουργιών είναι και οι ιδιότητες της σοφίας, και της πνευματικής ανάπτυξης,της δύναμης και της μακροζωίας που προσδίδουν στο Δέντρο της ζωής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου